جمعه، اسفند ۰۱، ۱۳۸۲


مسافر خدا تقديم به او كه مرا معجزه خويش مي خواند. به او كه در انديشه هاي قبلي قلمم قصه زخم كهنه اش را فرياد كرده بودم. به او كه از معجزه اش تنها و تنها رهايي در آغوش خدا را مي خواهد.

0 نظر:

ارسال یک نظر

اشتراک در نظرات پیام [Atom]

<< صفحهٔ اصلی